Vakantie?

Eigenlijk moet ik echt naar bed. Het is een "goede" chemo, maar qua energie en kracht loop ik niet echt mee. Ik ben erg moe en futloos. Kan weinig hebben en ben té ongeduldig. Vooral met Jip en Maarten en dat verdienen ze niet. Gelukkig heeft Maarten vakantie en kan hij zijn kluslijstje naast zich neerleggen om heerlijke vader-zoon momenten te beleven. En dan heb ik wat meer rust.

Het is vakantietijd. Heel Nederland is nu vrij. Binnenkort gaat de eerste regio alweer naar school. Om precies te zijn op 16 augustus, als ik mijn laatste chemo krijg, een stel vrienden gaat trouwen, een ander stel vrienden voor het eerst in hun nieuwe huis ontwaakt. 16 augustus is niet alleen voor mij een bijzondere datum. Hebben jullie maandag de 16e ook iets bijzonders, laat een reactie achter...

Goed, vakantie. Behalve het feit dat de laatste chemo in zicht is, komt ook het vervolgtraject dichterbij. En de behoefte om vóór "het vervolg" nog even het huis te ontvluchten. Ik heb een "heerlijke" zomer gehad thuis, in bed, op de bank en in de tuin. Ik ben blij dat men graag deze kant op wilde komen voor een bezoekje, want ik merkte bij mijn pogingen om iemand te bezoeken dat dat, vooral buiten Breda, toch te vermoeiend was. Maar nu wil ik ook even weg. Wè willen graag even weg. Hoe eerder in het chemotraject hoe verder weg we wilden. Eerst wilden we alsnog naar Azië, of Cuba. Dat werd Marokko of toch liever IJsland. Inmiddels hebben we onze pijlen gericht op nog dichterbij, Cyprus of... De bestemming moet zo relaxt mogelijk zijn, liefst met nog wat lekker weer.

In april had de chirurg het traject een beetje voor me uitgestippeld en werd er gesproken van een operatie rond half oktober. Dat heb ik alsmaar in het achterhoofd gehouden. Nu we het serieus over vakantieplannen kunnen hebben, heb ik het ziekenhuis gebeld om te vragen wanneer de operatie gepland gaat worden en wanneer dat dan ongeveer zou zijn. Antwoord: de operatie wordt vier tot zes weken na de laatste chemo gepland. Dit wordt besproken op 1 september als de uitslag van de MRI bekend is. Die vier-tot-zes-weken-uitspraak viel rauw op mij dak. Dat waren uitgerekend díe weken dat we weg wilden gaan. Het betekende ook dat ik nog in september geopereerd ga worden. Dus ook eerder bestraald ga worden, dus nog naar Tilburg moet voor de bestralingen en niet naar de nog te openen dependance in Breda eind dit jaar.

Kortom, ik heb de situatie uitgelegd en gevraagd of ik eventueel in de zevende week na de laatste chemo ook nog geopereerd mag worden. Daar is vandaag overleg over geweest, want alle behandelende artsen waren vorige week.... op vakantie! En wat een fantastische chirurg heb ik: operatie in de week van 27 september is goedgekeurd. Inmiddels hadden we al besloten dat we geen twee weken gaan, maar dat we het bij één week houden. We waren even vergeten dat het ook wel fijn is dat Maarten thuis is als ik geopereerd word. En in Zagreb zullen ze het fijn vinden dat hij niet wéér drie weken achtereenvolgens in Nederland zit, waarvan twee weken vakantie.

We hebben inmiddels wat ideetjes opgedaan dankzij de leuke vakantiekaarten die we hebben ontvangen. Ik houd jullie uiteraard op de hoogte. Meer vakantietips? Laat een reactie achter...

Voor mij zit het eerste deel van het genezingstraject er bijna op, voor anderen zit de vakantie er bijna op, of het "vrijgezelle" leven of het te warme, kleine appartement in de stad... Voor nu zit mijn dag er definitief op, ik ga naar bed met een muts, want dat kale hoofd is tegenwoordig wat frisjes.

====

PS, Ik wil weer een goed doel onder de aandacht brengen, kost niks deze keer, behalve wat tijd en goodwill: http://www.estafettevoorwereldmoeders.nl/. Deze estafette begint op 4 september in Breda: Zwangere vrouwen verzamelt u en laat u vereeuwigen voor het goede doel! Ben je niet zwanger of wil/kun je niet op de foto, teken dan de petitie.