Een liveshow, op tv vanavond, om donateurs te werven voor het KWF. Ik kon de "aankondiging" niet lezen door de emotionele waas van tranen. We waren in dubio of we wel/niet zouden kijken. We hebben uiteindelijk een romkom (romantische komedie) gekeken en tijdens de reclame op 1 (de show) gezet. Nog meer tranen. Ik wilde kijken, wilde het niet missen, alle betrokkenheid ervaren, meevoelen, maar vond het ook te emotioneel. Wat een hoop ellende, vooral als er jonge kinderen bij betrokken zijn. Dan heb ik het er echt goed vanaf gebracht. Een paar rake chemo's, waarna het verdere traject goed behapbaar is. Elke dag sta ik op, ik laat me niet kisten. En ach, omdat het erbij hoort... de video, het lied Just stand up voor anderen die de show ook gemist hebben.
En nee, we zijn geen donateur geworden van het KWF. Ik kan niet uitleggen waarom niet. Iedereen die wel donateur is (geworden), geeft in ieder geval met zijn/haar hart. Dat is hartverwarmend, voor iedereen die hiermee te maken heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten