Afgelopen vrijdag had ik mijn eerste controle. Eigenlijk was deze al gepland in december 2010, slechts enkele weken na mijn laatste bestraling. Daarom had ik zelf de controle verplaatst naar maart (drie maanden later). Maar gezien de huidige omstandigheden en omdat Maarten graag mee wilde, had ik de afspraak wéér verplaatst.
Voor mijn gevoel ben ik net genezen van borstkanker en zijn de controles slechts controles. Maar ze willen me niet voor niets elke drie maanden zien. De kans dat de kanker terugkeert, is gewoonweg aanwezig. Dat is een raar besef, dat zo'n routine-controle negatieve gevolgen kan hebben.
De arts vroeg hoe het met me ging: "goed". Nee, dit wordt geen gefrustreerd oncoloog-verhaal, ik had daar wel een binnenpretje om. Ik mocht op de behandeltafel liggen en de arts bevoelde beide borsten. De behandelde borst heeft nog harde plekken als gevolg van de operatie en bestralingen. Dit wordt soepeler.
En dat was de controle!
Een jaar na de operatie, september 2011, worden er foto's gemaakt. Ik mag zelf een afspraak maken rondom september voor een MRI en mammografie, een paar dagen later zal de uitslag bekend zijn.
We hebben nog ge-informeerd (excuses, de interpunctie is zoek, ik krijg de juiste instellingen niet meer terug) naar de prognose. Er is een Amerikaanse site die prognoses uitrekent, deze site lag er de vorige keer uit. Zoals wij het zo snel begrepen hebben, is de kans dat ik over tien jaar nog leef 80% dankzij de chemo. Zonder de chemo zou die kans ongeveer 60% geweest zijn. We nemen het er maar van en trekken de wijde wereld in. Elke drie maanden zal ik in Breda een bezoekje brengen aan een arts tot die frequentie omlaag gaat. En zolang ik niet geveld word door een tropische ziekte, wilde-dieren-incident of verkeersongeluk...
Rustig bijkomen en het "oude" leventje oppakken is er niet bij. Wil je ons "nieuwe" leven volgen, klik dan door naar http://botswana-power.blogspot.com/.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten