Het is weer zover. Meer en
meer mensen fietsen elk jaar de Alpe d'Huez op. Dit jaar zijn er zelfs twee
fietsdagen. Twee jaar geleden, toen ik midden in mijn behandeling zat, fietste
mijn zwager ZES keer die berg op om zoveel mogelijk geld (en een beetje roem) op
te halen, een ongelooflijke prestatie. Als ik de actie nu voorbij zie schieten
op tv, FB oid, word ik weer zo emotioneel dat de tranen over m'n wangen rollen.
Niet hard, maar toch. Twee jaar. Ik probeer het te vergeten, denk ik. Vorig
jaar (het bijna verloren 2011! Zie http://botswana-power.blogspot.nl/2012/05/wakker-liggen.html
en http://botswana-power.blogspot.nl/2012/06/gevonden.html
) was mijn jaar van herstel, na driekwart jaar van behandelen. Dit jaar voelde
ik me écht energieker, beter.
Begin van 2012 was ik nog
angstig. Na die openbaring op deze blog is het ook stil geworden op de blog. De
angst komt en gaat, de controles ook. 4 Mei heb ik de chirurg weer gezien. De afspraak
was ’s ochtends voor negenen, toch was de arts al uitgelopen. Even voelen en
voordat ik me aangekleed had, had hij al zijn over-tijd alweer ingehaald. Een
beetje in verwarring bleef ik achter, want ik moest een afspraak maken voor een
mri en mammografie. Waar? Had ik niks nodig? Aarzelend liep ik naar de meest
logische balie en werd daar inderdaad heel aardig verder geholpen. Uit
patiëntvriendelijkheid worden er twee agenda's naast elkaar gelegd: die van de
mri en die van de mammografie om beide onderzoeken na elkaar te kunnen inplannen.
In plaats van half augustus kan ik 19 september terecht. Voor het eerst zie ik
op tegen deze onderzoeken als ik me de pijn van de mammografie herinner en de
misselijkheid nadat de vloeistof bij de mri werd ingespoten.
De opgeluchtheid van eerder
dit jaar is eveneens verdwenen. Ik heb last van terugkerende hoofdpijnen,
extreme vermoeidheid, emotionele huilbuien. Tijd om het weer rustig aan te gaan
doen en wellicht professionele hulp te gaan inschakelen. Misschien zal ik dan
ooit weer een borstkankermaand of Alpe d’HuZes droog kunnen uitzitten?
Lieve Iris, er is zoveel herkenbaar! De sluisdeuren die opengaan bij de beelden van Alpe d'HuZes bijvoorbeeld. Ik overweeg ernstig om zelf die berg op te gaan volgend jaar, maar dan te voet!
BeantwoordenVerwijderenOver een paar weken heb ik mijn eerste controle-mri sinds de operatie in oktober. Gek genoeg heb ik er best vertrouwen in dat het goed zal zijn.
Als je behoefte hebt aan professionele hulp, heb ik misschien nog wel een goeie tip voor je.
Sterkte en succes! Ons krijgen ze er zomaar niet onder!
Liefs, Petra Hondius