Krijg nou wat

Vanavond was het ouderavond, onze eerste. Wij waren mooi op tijd en om 19u30 ging de introductie van start. Te laat kwam hij binnen. In burgerkledij, niet in een witte doktersjas. Hij ging naast Maarten zitten waardoor ik het niet aan Maarten durfde te vragen. Pas toen we naar huis fietsten vroeg ik Maarten: 'heb je hem herkend?' Ja, Maarten vond dat hij een bekend gezicht had, wilde het hem nog vragen. Ik ben blij dat hij het niet gedaan heeft. Ik zou me er ongemakkelijk bij gevoeld hebben.

Ik moet wel wennen aan het idee dat Jip in de klas zit met de dochter van de man die mij tijdens het kennismakingsgesprek vertelde dat ik niet moest denken aan een broertje of zusje voor Jip omdat ik toch niet zou willen dat TWEE kinderen zonder moeder zouden opgroeien!! En hij wist nog meer van dit soort keiharde, ijskoude uitspraken te doen, waarna ik dacht dat ik sowieso dood zou gaan. Toen ik na dat gesprek weer op de gang stond, werd ik naar huis gereden, ging apathisch op de bank voor me uit zitten staren, wilde niet eens een telefoongesprek met Maarten (in Kroatië) aangaan. Die man had me weten te overtuigen dat ik een zware behandeling zou krijgen, maar had me geen zekerheid van genezing kunnen geven.

Na de hele reeks behandelingen wilde hij dat ik bij hem onder controle zou blijven, hij ging daar zelfs van uit. Ik zag de toegevoegde waarde niet en heb hem links laten liggen, in de hoop hem überhaupt nooit meer te zien of te spreken, als arts. Nu is hij de vader van een klasgenootje van Jip. Ik hoop dat ik het van me af kan zetten, dat hij me niet herkent, dat ik hem nog steeds niet op zijn werk tegen hoef te komen. Gelukkig kon ik hem als persoon, de man achter zijn akelige functie, wél waarderen en had ik met hem gelachen en ontspannen grapjes kunnen maken. Met hem als vader van een kind van vier... Hij heeft er meerdere, ik één.


Ter herinnering, zie onder kopje 'Slecht nieuws': http://iris-in-actie.blogspot.nl/2010/04/bedankt.html 
Terwijl ik dit typ staat het kankerprogramma op "Over mijn lijk" van BNN, waarin een jongen gevolgd wordt over wie ik gelezen heb in NRC, 'lang' geleden, hij heet Jip.