Begin februari '10 voelde ik een verdikking in de borst. Ik gaf borstvoeding en maakte me geen zorgen. De verdikking ging niet weg en deed ook geen pijn. Reden om na 2 maanden toch bij de huisarts langs te gaan op 2 april. Deze stuurde mij volgens standaardprocedure direct door naar het ziekenhuis. Daar kon ik op 6 april al terecht. Ik kreeg die dag een mammografie, echografie, biopsie en punctie. Een week later op dinsdag 13 april werd de uitslag meegedeeld...
donderdag 20 mei 2010
Nog een paar keer borstelen en ik hoef niet meer geschoren te worden. Ik ga nog even de ergste vermoeidheid en huilbuien eraf dutten en dan ben ik er wel klaar voor. De zon schijnt. M'n ouders en vriendin komen eraan. Ik krijg een nieuwe coupe... Yeehaw!!!
wordt vervolgd...
... tis eraf zonder traanvergieten
nu ff lekker uiteten met m'n vriendin en wennen in het openbaar ;-)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
He Iris,
BeantwoordenVerwijderenWat een verhaal zeg! Ongelofelijk. Vanuit Oman leef ik met je mee.
Veel sterkte de komende maanden.
XXX
Hedwig
Ps voor wat afleiding uit Oman kijk op: olivermaxim.blogspot.com