Allereerst hartelijk bedankt voor alle lieve, bemoedigende reacties via sms, kaartjes, bloemen, gebrande kaarsjes, badschuim, mail en telefoon (die ik veelal niet zelf heb beantwoord). Het medeleven is overweldigend en een fantastische steun. Helaas lukt het me niet iedereen persoonlijk te bedanken en te beantwoorden. Er gebeurt zo veel in zo’n korte tijd. Bij deze: dank, dank, dank!!! Voor al degenen die hun hulp hebben aangeboden (inclusief zwangeren): ik weet jullie te vinden!
Hierbij volgt de “Update van de Week” voor geïnteresseerden.
Slecht nieuws
Na de onverwacht slechte uitslag vorige week, mocht ik diezelfde week al in de MRI scanner plaatsnemen. De eerstvolgende afspraak was afgelopen dinsdag met de oncoloog. Dit gesprek was vernietigend. Ik kreeg de ene klap na de andere te verwerken. Later vroeg ik me af waarom ze me überhaupt nog zouden gaan behandelen. De gedetailleerde inhoud van het gesprek zal ik jullie (en mezelf) besparen. De oncoloog vertelde dat de MRI een tumor van 5 cm had gemeten en zelf schreef hij na handmatig onderzoek nog eens een cm erbij. De score staat inmiddels al op 6 cm. De chirurg had een eerste meting van 4 cm gedaan een week voor de MRI. De tumor lijkt erg snel te groeien. De oncoloog wil niet wachten en 3 mei start ik met de chemo. Tot die tijd ben ik haast elke dag in het ziekenhuis te vinden voor onderzoek of een gesprek. Geen vakantie meer voor ons.
Goed nieuws
Eergisteren is er een longfoto gemaakt (uitslag uiterlijk 11 mei) en een leverecho. De echo gaf aan dat de lever schoon is. Eindelijk weer een lichtpuntje en een groot jubelgevoel. ’s Middags een gesprek met de mammaverpleegkundige. Ook dit viel eens mee. Een dag dat ik weer kon lachen en de tranen bedwingen. Tot slot is Maarten na 2 dagen werken vanuit Zagreb weer naar huis gereden. Na al het slechte nieuws van de oncoloog kon hij zich niet meer concentreren. Niks is fijner dan je partner aan je zijde, alhoewel ik tot nu toe geweldig ben begeleid, opgevangen, gesteund en geleefd. Ook Jip kruipt op m’n schoot, slaat z’n armpjes om me heen en legt z’n hoofdje tegen me aan.
Komende tijd
Nu gaan we alle praktische zaken regelen, wat leuke dingen doen, want vanaf maandag gaan we verder met: Botscan, gesprek maatschappelijk werkster, intake oncologieverpleegkundige, schildwachtklieronderzoek en we sluiten de week af met de schildwachtklieroperatie. Daar kan ik 3 dagen van bijkomen, want daarna start de chemo. Deze wordt toegediend via infuus, duurt 2,5 uur en daarna mag ik thuis op bed gaan liggen. Drie weken later beginnen we opnieuw en dat zes keer. Volgens eigen berekening zou ik half augustus de laatste chemo krijgen. In de tussentijd kan de chemo aangepast worden als de uitslagen bekend worden (en positief zijn, dus uitzaaiingen). Halverwege de chemo word ik weer in de MRI geschoven om te kijken of het aanslaat en de tumor daadwerkelijk slinkt. Na afloop van de kuur gebeurt dit nogmaals. Als ik een borstbesparende operatie krijg (halverwege oktober), word ik vervolgens bestraald…
Ik
Gelukkig is het lente en is het nog zomer als de chemo ten einde is. De zon, de warmte, zal hopelijk de kans op andere ziektes verkleinen. Mijn weerstand zal afnemen, waardoor ik me beter niet meer in mensenmassa’s kan begeven. Ik hoop me te vermaken met alle ongelezen boeken die nog in de kast staan, eindeloos "domme" series kijken, of goede films. Als we een extra laptop kunnen regelen, hoop ik jullie persoonlijk te benaderen vanuit bed of (tuin)bank. Wie weet belt er nog iemand aan voor een glas limonade (zelfbediening)... Ik hoop ook van jullie vakantiekaartjes te genieten en mooie verhalen, avonturen, dagelijkse bezigheden. Ik zal proberen regelmatig een update rond te sturen, zodat jullie aan me blijven denken ;-). Ik denk aan jullie.
Veel liefs en dank
Iris
PS, vandaag een heerlijke dag gehad, lekker op pruikenjacht geweest. Op de foto zie je m’n nieuwe coupe, alleen minder blond. Ik voelde me net een diva toen ik in die stoel zat bij Pruikenboetiek Francy.
