Koortslip

Tijdens de chemo had ik geen last van hooikoorts. Ook koortslippen bleven uit, terwijl je zou denken dat die juist sneller zouden opzetten vanwege een verlaagde weerstand. Blij verkondigde ik dat de chemo waarschijnlijk het herpes(koortslippen)virus ook had weten uit te schakelen. Eindelijk een "middel" tegen het onuitroeibare virus. Tot gisteren. Het virus heeft zich al die tijd gewoon goed verstopt en dacht waarschijnlijk "zo, al bijna een jaar geen chemo-aanvallen meer, we kunnen weer naar de oppervlakte en TOESLAAN". Zo geschiedde. Ik heb weer een koortslip, waarschijnlijk door de slapeloze nacht vanwege de kou. Overigens is de hooikoorts ook weer terug (weekje Nederland begin deze maand). Dus de chemo heeft enkel de kankercellen laten verdwijnen. Wat natuurlijk ook de bedoeling was.

Controle II

De reden dat we een drukke week in Nederland zitten, is de driemaandelijkse controle. Maandag heeft de radiotherapeute gevoeld, gekneed, geklopt en gesproken: niks afwijkends. De harde stukken kunnen nog littekenweefsel zijn van de bestralingen, door de warmte (weer) kan er nog vocht zitten, oid. De arts is zeer meedenkend en wil zelfs op zoek naar goede ziekenhuizen in Zuid-Afrika waar ik eventueel op controle kan. Ze raadt aan om de MRI in ieder geval wel in NL te laten uitvoeren. Ik waardeer haar betrokkenheid, maar kies ervoor om de controles allemaal in NL te doen. Het is zeer ongebruikelijk, ze regelt voor de zekerheid een echo voor me. Wow, wat een "service".

Woensdag tegen drieën meld ik me bij de afdeling Röntgen in het Amphia ziekenhuis. Ik sta daar wel in de computer ... voor de volgende dag. Foutje, want de afspraak is écht voor 8 juni. Ik mag blijven en wacht rustig af tot iemand klaar is met koffiedrinken. Verder zitten er geen patiënten. Als ik word geroepen en me van m'n bovenkleding ontdoe, hoor ik in de echokamer dat de arts er geen zin in heeft. Iemand probeert hem over te halen met "haar afspraak is misgelopen", oid. Wanneer ik doorloop vraagt de arts of ik wil vertellen wat ik kom doen, dat is sneller dan wanneer hij het in de computer moet opzoeken. Hij maakt nog even duidelijk dat het zeer ongebruikelijk is dat ik na de standaard controle een echo krijg. Ik besef dat, hup, stoppen met zeuren en kijken.

De rechterborst wordt ingesmeerd met gel en ik kijk mee op het scherm. Ik zie littekenweefsel. Daarachter bevindt zich veel zwart. Dat is (wond)vocht. Dat kunnen ze weghalen, maar het lichaam lost het uiteindelijk zelf op. Officieel mag deze arts niks zeggen, hij vertelt me dat er helemaal geen tumor te bespeuren is. Fijn.

Vrijdag belt de radiotherapeute op met de uitslag: er zit zo'n 2 bij 3 cm vocht. Het is schoon, brandschoon. We zien elkaar over een half jaar.

Intussen zijn de volgende afspraken gemaakt: maandag 29 augustus mammografie en MRI. Diezelfde week, vrijdag 2 september, krijg ik de uitslag van de chirurg. De weekenden ervoor en erna reizen we van en naar Botswana. Dat wordt een kort weekje, hopelijk opnieuw met een denderend goede uitslag.

controle

voor de nieuwsgierigen een snelle toelichting:
controle ok, voor onze gemoedstoestand krijg ik woensdagmiddag een echo.
nu gaan we lekker uiteten en naar de bioscoop.
later meer